تأثیر تمرینات ورزشی بر بیماران مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی: مطالعه مروری

مقدمه: درمان محافظه کارانه بیماران کمر درد مزمن غیراختصاصی با رویکرد ورزش درمانی، جایگاه ویژه ای در توانبخشی این بیماران دارد. این مطالعه ی مروری با هدف بررسی مقالات فارسی زبان در زمینه اثرات ورزش درمانی بیماران مبتلا به این عارضه انجام گرفت. مواد و روش ها: از موتورهای جستجوگر google scholar، isc، magiran، irmedex، sid، و medlib و کلمات کلیدی کمر درد مزمن غیر اختصاصی، ورزش درمانی، حرکت درمانی، تمرین درمانی، حرکات (تمرینات) اصلاحی جهت یافتن مقالات مرتبط استفاده گردید. پژوهش هایی که از آزمودنی ها با کمر در حاد یا اختصاصی استفاده کرده بودند، از روند مطالعه کنار گذاشته شدند. یافته ها: از بین 35 مقاله یافت شده، تعداد 10 مقاله معیارهای ورود را کسب نمودند. این مطالعات عمدتاً به بررسی تأثیر تمرینات ثباتی مرکزی و پیلاتس بر شدت درد، میزان ناتوانی، عملکرد، تعادل، استقامت عضلات فلکسور و اکستنسور کمری، و فعالیت الکتریکی عضلات شکمی و ستون فقرات کمری در بیماران مبتلا به کمر درد مزمن غیراختصاصی پرداخته بودند. اثرات مثبت تمرینات ثباتی مرکزی و پیلاتس بر متغیرهای مذکور در این مطالعات به ثبت رسیده است. نتیجه گیری: ورزش درمانی؛ بویژه در قالب تمرینات ثباتی مرکزی یا پیلاتس، می تواند منجر به کاهش درد و بهبود عملکرد بیماران مبتلا به کمر درد مزمن غیراختصاصی گردد؛ اگرچه طراحی و اجرای کارآزمایی های بالینی جهت نیل به نتایج معتبرتر با توجه به کیفیت نسبتاً پایین مقالات موجود در این زمینه، ضروری به نظر می رسد.